Zamknięty w sobie, poważny, spokojny - występuje na zewnątrz bardzodostojnie, nieraz ozięble - unikając wszelkiej demonstracyjności. Ajednak - w gruncie rzeczy - pożąda sympatii innych ludzi. Nawetjednostki takie wysoko rozwinięte są bardzo trudne w obcowaniu, dziękiich zasadniczemu dążeniu do zajęcia wyższego miejsca od swegotowarzysza. Taki człowiek potrafi w stopniu najwyższym wykorzystać swezdolności i możliwości życiowe. Wierzy w siebie i polegając tylko nasobie - osiąga swe cele. Okazuje dużą zręczność w dostosowywaniu sięoraz zdolności naśladowcze, a jednocześnie jest bardzo aktywnymfizycznie. Potrafi wszędzie gdzie trzeba kierować innymi ludźmi iorganizować ich, wykazując dużo rozsądku i zdecydowania. Ma wieleszacunku dla wszelkich form życiowych, dla wyższych sfer towarzyskich irang urzędowych. W bardzo ostry sposób rozróżnia swój stosunek dopodwładnych i do przełożonych i według tego reguluje z wielkąścisłością swe zachowanie się względem nich zarówno jak i swe słowa.Postępując w ten sposób - błądzi, gdyż okazuje zbyt wiele szacunkustanowiskom i urzędom zajmowanym przez ludzi, którzy nieraz na to niezasługują. Wady jego - to próżność i powierzchowność inteligencjiprzeciętnego światowca. Dobry mówca - nieraz używa słów szorstkich lubtrywialnych. Co go dręczy niepotrzebnie. Nieustannie dokucza mu obawa oto, że inni go oszukują lub obmawiają, albo też przeciwdziałają mu wten czy inny sposób. Psuje mu to nastrój i nie po